رضا حاتمی

تا حالا شده احساس کنی هدف بی‌نهایتت را پیدا کرده‌ای؟ طوری که اگر زندگی هر مانعی سر راهت بگذارد، باز هم راهت را گم نکنی؟ مثل حرکت به‌سوی خورشید: بی‌پایان، روشن و مداوم. اگر جوابت مثبت است، منظورم را درک می‌کنی وقتی می‌گویم هوش مصنوعی، رسالت من است. علاقهٔ من به فنّاوری از کودکی آغاز شد، ولی سال‌ها ذهن مهندسی‌ام با روحیهٔ هنری‌ام درگیر بود. هیچ مسیری به من حس تعلق نمی‌داد. تکنولوژی، با این‌که جذاب بود، خشک و بی‌روح به نظر می‌رسید؛ تا این‌که هوش مصنوعی آمد و گویی روحی در ماشین دمیده شد. پس از هزاران سال تکامل، انسان‌ها به مرحلهٔ خلقت رسیده‌اند و اکنون می‌خواهند هوشی فراتر از خود بسازند. من، رضا حاتمی هستم؛ علاقه‌مند و شیفتهٔ هوش مصنوعی، کسی که از مطالعه و پژوهش در این زمینه خسته نمی‌شود.